Wat is een fobie eigenlijk? 2 hoofdtypen

Bijgewerkt op 24 augustus 2022
Fobie, uiteenzetting
Fobie is een irrationele angst en per definitie disproportioneel met betrekking tot de perceptie van gevaar. In het moderne lexicon spreekt men eerder over een stressfactor, ik zal later uitleggen waarom.
Twee hoofdtypen
Persoonlijk onderscheid ik twee hoofdtypen, specifieke fobieën voor situaties, ruimtes of objecten, en complexe fobieën waarvan de triggers minder gemakkelijk worden herkend. Deze laatste hebben ook een meer ingrijpende impact op het leven.
Specifieke fobie, angst voor bepaalde objecten, dieren, situaties of natuurlijke elementen heeft externe oorzaken (m.a.w. worden ze ontketend door een externe factor); complexe fobie hebben daarentegen een interne oorzaak.

Specifieke fobieën
Laten we deze analyse beginnen met de specifieke of enkelvoudige fobieën. Een Fobie als gevolg van externe factoren is vrij eenvoudig te illustreren met gevallen zoals achmofobie, een overmatige angst voor scherpe voorwerpen zoals messen of naalden; opiofobie is bijvoorbeeld de angst voor slangen; en aquafobie, wat bijvoorbeeld de angst is om in het water te zijn. In deze fobieën is de externe factor een factor die gemakkelijk kan worden geassocieerd met gevaar of met factoren die onze voorouders als gevaarlijk hebben aanzien.
Vaak voorkomende soorten specifieke fobieën
- Fobie voor natuurverschijnselen: angst voor duisternis, water, hitte.
- Dierenfobie: angst voor reptielen, honden, vissen.
- Lichamelijke fobie: angst voor invasieve medische procedures, naalden, bloed, braaksel.
- Situationele fobie: angst voor kleine ruimtes, tandarts, vliegen.
- Andere fobieën: angst voor clowns, specifiek voedsel, harde geluiden.

Complexe fobieën
Complexe fobieën, die ik definieer als INTERNE FOBIEËN, zijn veel moeilijker te omschrijven omdat de situatie zelf zelden de oorzaak van de fobie is. Laten we voorbeelden geven: acrofobie, rijangst, agorafobie, angst voor openbare plaatsen of zelfs sociale fobie, ook wel sociale angst genoemd. Laat me uitleggen, in deze specifieke gevallen van fobie heeft het individu geen directe oorzaak van zijn intense stress in de externe factor die in dit geval de situatie zou zijn waarin hij zich bevindt. Let nu goed op! De persoon die bang is om te rijden, heeft niet de angst om te rijden of de angst om een ongeluk te veroorzaken, maar hij voelt angst voor de paniekaanvallen die rijden hem veroorzaakt, de agorafoob is nauwelijks bang voor de menigte, maar eerder om vast te zitten in de menigte met zijn angst die hem tot paniekaanvallen kan brengen en met betrekking tot de persoon die aan sociale fobie lijdt, is niet het sociale contact de oorzaak van zijn angst, maar zijn angst wordt veroorzaakt door zijn gebrek aan zelfvertrouwen en zijn overmatige bezorgdheid. Snap je wat ik bedoel? In deze meer complexe gevallen van angst is de triggerende factor intern, dus hoe is dit eigenlijk mogelijk?
Allereerst moet je twee dingen begrijpen, het eerste is dat fobieën normaal zijn bij een kind dat niets anders is dan een mens die de wereld ontdekt. Iedereen herinnert zich zijn extreme angst voor het donker of voor monsters. In een normale situatie verdwijnen deze angsten wanneer de mens rationeler wordt en leert te begrijpen dat zijn angsten ongegrond zijn. Als de situaties van angst een zeer sterke reactie teweegbrengen, kunnen deze bij het kind net zo traumatisch worden ervaren als bij de volwassenen. In dit geval registreert het menselijk lichaam, dat een goed geoliede machine is, dit als een bedreiging. De vecht- of vluchtreactie wordt geactiveerd.
Vlucht of vecht
Waar komt deze vlucht- of vechtreactie vandaan? In een gevaarlijke situatie wordt het verdedigingssysteem, vlucht- of gevechtsrespons genoemd, automatisch gestart. Mensen zullen niet langer met een dergelijke situatie willen worden geconfronteerd en zullen een systeem van systematische vermijding instellen dat alleen het idee van gevaar en dus fobie zal versterken.
Mensen die we zijn, zijn niets anders dan de vrucht van een lange evolutie en een lang leerproces. Dus hebben we dit systeem geïmplementeerd om ons te beschermen tegen gevaar en te overleven. Stel je voor je voorouder die uit zijn grot komt en plotseling oog in oog staat met een sabeltandtijger. Hij zal extra kracht en energie nodig hebben om te overleven, door te sprinten voor zijn leven of te vechten als een leeuw. Dit is de reden waarom wanneer we ons in gevaarlijke situaties bevinden, het lichaam begint met de productie van stresshormonen zoals adrenaline en noradrenaline waardoor we deze meer energie in ons kunnen vinden. Tegelijkertijd produceert het lichaam het derde stresshormoon, dat cortisol is en dat wordt gebruikt om onze suiker- of glucosespiegels in het lichaam te verhogen, zodat we de grondstof beschikbaar hebben om deze energie te leveren.
Tegenwoordig praten we nauwelijks over gevarenfactoren, maar eerder over stressoren, want ook al blijven onze reacties ongewijzigd, de externe factoren zijn vager geworden. De sabeltandtijger is bijvoorbeeld je baas geworden die tegen je schreeuwt dat je dit rapport voor 18.00 uur moet afronden. Dit vormt een ander probleem voor ons en het is het probleem van nutteloosheid van deze energie in een situatie van stress, want als een beschaafde burger die je tegenwoordig bent, ga je je bokshandschoenen of je sneakers niet aandoen om hiermee om te gaan. Nee, je zult er verstandig bij blijven zitten en de energie zal zich opbouwen en symptomen veroorzaken zoals zweten, droge mond, hoofdpijn, misselijkheid, verwijde pupillen, hartkloppingen. Al deze symptomen zijn niets anders dan de reactie die onze holbewoner nodig had om te overleven, het lichaam pauzeert gedeeltelijk om al zijn energie in de delen van het lichaam te pompen die nodig zijn voor de inspanning om te overleven. Deze symptomen zijn de symptomen van angst die hand in hand gaan met onze fobie. Als we ons op dit moment concentreren op het feit dat we het erg onaangenaam vinden dat we deze angst voelen, zal het lichaam adrenaline, noradrenaline en cortisol blijven produceren, wat op zijn beurt aanleiding zal geven tot een paniek- of een angstaanval. Als we integendeel inert blijven tegenover deze situatie, zullen we chronische angst ontwikkelen waarbij deze symptomen, als gevolg van de constante accumulatie van energie, constant en dus chronisch worden.
Oplossingen

Wat zijn de oplossingen om deze symptomen snel te verminderen? Bovenal zijn ze psychologisch of mentaal. Je moet je verwachtingen verlagen, een positieve zelfdialoog hebben en vooral erg verzoenend zijn met jezelf, je niet schuldig voelen en niet boos worden wanneer je je angstig voelt, vooral als je deze vicieuze cirkel wilt doorbreken.
Daarna is het logisch dat de beoefening van de sport je zal helpen om deze overtollige energie te elimineren, terwijl het hormonen produceert waardoor je je goed voelt zoals endorfine, het anti-stresshormoon, serotonine, het hormoon van geluk en dopamine, het hormoon van welzijn. Al deze hormonen worden op natuurlijke wijze door het lichaam geproduceerd wanneer u zich lichamelijk inspant!
Om af te sluiten nog een kleine tip die ik graag meegeef: leer anders ademen. Laten we teruggaan naar de mens als een primaat, wanneer een primaat rust en zich kalm voelt, oefent hij nasale-abdominale ademhaling uit. Dus hij ademt langzaam door zijn neus en door zijn maag. Denk er eens over na, de haren uit de neus filteren de lucht en het ademhalingscircuit is veel langer tussen de neus en de buik, waardoor het mogelijk is om zuurstof op een veel efficiëntere en homogene manier in uw lichaam te verdelen. . Integendeel, buco-thorax-ademhaling (via de mond door de borst) heeft het tegenovergestelde effect van snel lucht te pompen in je lichaam via een korte omloop. Een minder gezuiverde lucht zal sneller in je lichaam doordringen, wat handig is als we meteen een inspanning moeten leveren, maar die een onmiddellijk signaal van stress aan het lichaam geeft. Helaas beschouwt de moderne gestresste mens deze vorm van ademen tegenwoordig als de norm. Naso-abdominale ademhaling is een effectieve manier om een piek van angst onmiddellijk te stoppen. Denk er dus over na en schakel over naar de Zen-kant van het leven!
Therapie
Als u na het veranderen van uw manier van denken en het volgen van deze paar tips er niet in slaagt uw fobie kwijt te raken, dramatiseer dan niet, u wordt in dit geval geadviseerd om u te onderwerpen aan cognitieve gedragstherapie. Deze therapie is een mix van psychotherapie en gedragstherapie die over het algemeen van korte duur is en waarvan het doel is het gedrag, de manier van denken of de manier van het waarnemen van de emoties van de patiënt te wijzigen.
Gemiddeld duurt cognitieve gedragstherapie ongeveer vijf maanden. Het richt zich op problemen, attitudes en denken en hoe deze gedrag en emoties beïnvloeden. De therapeut zal samen met u een strategie ontwikkelen om de ondervonden problemen aan te pakken en op te lossen. Je leert een aantal principes die je de rest van je leven kunt gebruiken, wanneer dat nodig is. Het is een effectieve en wetenschappelijke therapie om je emotionele balans en controle over je leven te herwinnen.
Als je deze aanpak eens wilt proberen, moet je de therapeut kiezen die het beste bij je past uit een groot aanbod. U kunt veel gecertificeerde psychologen online vinden. Het is beter om naar een gerenommeerde website te gaan met erkende therapeuten en filters te plaatsen om uw zoekopdracht te beperken, rekening houdend met uw specifieke vereisten, zoals taal, land, geslacht, enz.
Zodra u de psycholoog hebt gevonden die geschikt voor u lijkt, neemt u contact op met hem of haar om vragen te stellen die essentieel voor u zijn. Als u het eerste contact bevredigend vond, kunt u een afspraak maken om uw eerste sessie te plannen.
Een andere steeds vaker voorkomende behandeling voor fobieën is virtual reality exposure-therapie (VRET), de naam spreekt voor zich.
Als je meer informatie nodig hebt, lees dan verder op de website van Wij Zijn Mind of neem contact op met een van deze hulplijnen van om met iemand te praten.
Nu moet u enkel nog de moed erin houden, u bent niet alleen;
Gemiddeld lijdt 1 op de 10 volwassenen op een bepaald moment in hun leven aan een fobie.
Interessante vragen en antwoorden over fobie

Wat is een eenvoudige definitie van fobie?
Een fobie is een overweldigende, irrationele angst voor een interne of externe factor, die de vecht-of vluchtreactie veroorzaakt. Een fobie is intenser en slopender dan een angst.
Wat zijn de meest voorkomende angsten?
- Sociale fobie: angst voor sociale situaties
- Agorafobie: angst om alleen te zijn in een open of drukke plaats
- Acrofobie: hoogtevrees
- Aerofobie: vliegangst
- Claustrofobie: angst voor besloten ruimtes
- Ophidiofobie: angst voor slangen
- Entomofobie: angst voor insecten
Wat is de minst voorkomende fobie?
- Nomofobie: angst om zonder mobiele telefoondekking te zijn
- Ambulofobie: angst om te lopen
- Hylofobie: angst voor bomen
- Flatulofobie: angst om scheten te laten
- Emetofobie: angst om te braken
- Spectrofobie: angst voor spiegels
- Turofobie: angst voor kaas
Is een fobie een angst?
Een fobie is een psychische aandoening die wordt veroorzaakt door angst.
Betekent fobie haat?
Nee. Fobie komt van het Griekse woord phobos dat angst of paniek betekent. Als we naar de etymologie van het woord xenofobie kijken, zien we dat het een combinatie is van de Griekse termen phobos en xenos, wat gast of vreemdeling betekent. Dus in dit voorbeeld betekent xenofobie eigenlijk angst voor vreemden of intolerantie, en geenszins haat.
Referenties
Coelho, C. M., & Purkis, H. (2009). The origins of specific phobias: Influential theories and current perspectives. Review of General Psychology, 13, 4, 335-348.Garcia, R. (2017). Neurobiology of fear and specific phobias. Learning & Memory, 24, 9, 462-471.